پندهایی برای آسمانی شدن
بخاطر شرایط ویژه زندگی امام حسن عسکری علیه السلام، ایشان رهنمودهای خود را به وسیله نامه به مناطق گوناگون میفرستاد و شیعیان و پیروان خود را راهنمایی میکردند. ایشان در نامهای به پدر شیخ صدوق چنین مینویسد:
تو را سفارش میکنم به :
2- فرو نشاندن خشم
3- احسان به خویشاوندان
4- هم دردی با برادران و تلاش در برآوردن خواسته های آنان در سختی و آسانی.
5- بردباری در هنگام نادانی
6- آگاهی پیدا کردن در دین
7- تأمل و درنگ کردن در کارها
8- هم پیمان شدن با قرآن
9- داشتن اخلاق نیکو
10- فرمان دادن به کارهای نیک
11- بازداشتن از کارهای زشت
12- خودداری از همه نارواها
که خدای تبارک و تعالی فرموده است: در بسیاری از گفت وگوی پنهانی خیر و سودی نیست، مگر کسی که به احسان کردن یا کارهای نیکو امر کند یا میان مردم اصلاح نماید1».2
1. نساء: 114.
2. مناقب آل ابی طالب، ج 4، ص 426.
تنظیم:تبیان
میلاد امام حسن عسگری (ع) مبارک
نقل شده است که فُضَیل بن عیاض که یکی از مردان طریقت است؛ شاگردی داشت که اعلم شاگردان او محسوب میشد، وقتی بیمار شد، هنگام احتضار، فضیل به بالین او آمد و نزد سر او نشست و شروع کرد به خواندن سوره «یس».
آن شاگرد محتضر گفت: مخوان این سوره را ای استاد!
فضیل از او پرسید که تو از بهترین شاگردان من بودی چه شد که خداوند معرفت را از تو گرفت و به عاقبت بد مُردی؟
گفت: برای سه عملی که انجام میدادم:
اول: نمّامی و سخن چینی کردن.
دوم: حسد بردن... .
پس فضیل ساکت شد و به او گفت: بگو: لااله الاّ الله.
گفت: نمیگویم آن را به جهت آن که - العیاذُ بالله - من بیزارم از آن، پس به این حال مُرد.
فضیل از مشاهده این حال بسیار ناراحت شد، و به منزل خود رفت و بیرون نیامد. پس از مدتی او را در خواب دید که او را به سوی جهنم میکشند.
فضیل از او پرسید که تو از بهترین شاگردان من بودی چه شد که خداوند معرفت را از تو گرفت و به عاقبت بد مُردی؟
گفت: برای سه عملی که انجام میدادم:
منبع: کتاب منازل الآخرة، شیخ عباس قمی(ره)، ص 81 ، با تصرف